• Energy Research
• 2016-2025close
• 7. Clean energy close
• 11. Sustainability close
• 1. No poverty close
• 6. Clean water close
• Greek close

Η παρούσα εργασία επιδίωξε να μελετήσει την έννοια της βιωσιμότητας και την έννοια της βιώσιμης εφοδιαστικής αλυσίδας, δίνοντας έμφαση στις βέλτιστες πρακτικές που υιοθετούν επιχειρήσεις κι οργανισμοί προκειμένου να διασφαλίσουν το βιώσιμο χαρακτήρα των εφοδιαστικών αλυσίδων τους. Για τους σκοπούς της εργασίας, πραγματοποιήθηκε ανασκόπηση της σχετικής διεθνούς βιβλιογραφίας. Η ανάλυση που πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια της εργασίας έδειξε ότι οι πρακτικές που οδηγούν σε μία περισσότερο βιώσιμη εφοδιαστική αλυσίδα συνιστούν στον ίδιο βαθμό βέλτιστες πρακτικές σε παραδοσιακές εφοδιαστικές αλυσίδες ή ελαφρές μεταβολές υφιστάμενων πρακτικών και καινοτόμες πρακτικές. Σε κάθε περίπτωση, για να αποκομίσουν θετικά οφέλη, οι επιχειρήσεις πρέπει να εφαρμόσουν συστήματα διαχείρισης κι εργαλεία που ενσωματώνουν περιβαλλοντικά μέτρα και μέτρα υγιεινής και ασφάλειας με μέτρα άλλων διαδικασιών εντός της εταιρίας και κατά μήκος της εφοδιαστικής αλυσίδας. Σε αυτά συμπεριλαμβάνονται μεταξύ άλλων τα εξής: η διοίκηση ολικής ποιότητας, το σύστημα Just in Time και η λιτή προσέγγιση στην παραγωγή. Επιπλέον, η μεμονωμένη περιβαλλοντική ευθύνη, ο βιώσιμος σχεδιασμός και η χρήση κατάλληλων υλικών για τη συσκευασία των προϊόντων, αποτελούν το επόμενο στάδιο των δραστηριοτήτων βιώσιμης εφοδιαστικής αλυσίδας, ενώ η ανακύκλωση, η επαναπαραγωγή και η αντίστροφη εφοδιαστική αλυσίδα αποτελούν το τρίτο στάδιο των προαναφερόμενων δραστηριοτήτων. Στο ίδιο πλαίσιο, οι επιχειρήσεις και οι οργανισμοί ανέπτυξαν διαδικασίες παρακολούθησης κι αξιολόγησης της αποτελεσματικότητας της βιώσιμης εφοδιαστικής αλυσίδας, προγράμματα ενημέρωσης κι εκπαίδευσης των εργαζομένων, των προμηθευτών, των πωλητών και των πελατών τους, με σκοπό την αύξηση του επιπέδου ενημέρωσης, ενώ οι ταχείες εξελίξεις στον κλάδο της τεχνολογίας διαδραματίζουν, επίσης, σημαντικό ρόλο στη βελτίωση της ποιότητας εφαρμογής των βέλτιστων πρακτικών της βιώσιμης εφοδιαστικής αλυσίδας. This thesis aimed at studying the concept of sustainability and the concept of sustainable supply chain, emphasizing on the best practices adopted by firms to ensure the sustainability of their supply chains. For the purposes of the thesis, a review of international relevant literature was conducted. The analysis that took place, showed that the practices that lead to a more sustainable supply chain, may be either best practices of traditional supply chains or slight changes of existing practices or innovative practices. In any case, to benefit, firms have to employ management systems and tools that integrate environmental measures and safety measures along with measures of other processes within the organization and throughout the supply chain. These include among others: total quality management, Just in Time system and lean production approach. Further, individual environmental responsibility, sustainable design and use of appropriate materials for products’ packaging form the next stage of activities of sustainable supply chain, while recycling, remanufacturing and reverse logistics form the third stage of above-mentioned activities. In the same context, firms developed processes of monitoring and assessing the efficiency of sustainable supply chain, as well as informative and educational programs for employees, suppliers, vendors and customers, aiming at increasing the level of their awareness. Finally, rapid technological advancements play, as well, an important role in improving the quality of employing best practices in sustainable supply chain.

Τα Poseidon Principles αποτελούν μια πρωτοποριακή πρωτοβουλία, που υλοποιήθηκε την 18η Ιουνίου 2019 στη Νέα Υόρκη, όπου υπέγραψαν πρώτες 11 μεγάλες τράπεζες με συνολικό ναυτιλιακό χαρτοφυλάκιο, που ξεπερνά τα 100 δις δολάρια. Η πρωτοπορία έγκειται στο ότι είναι μία ενέργεια, που συνδέει για πρώτη φορά τον τραπεζικό τομέα, ο οποίος παραδοσιακά χρηματοδοτεί τη ναυτιλιακή βιομηχανία, με τους αρκετά φιλόδοξους στόχους του Διεθνούς Οργανισμού Ναυτιλίας για την κλιματική ευθυγράμμιση. Ο IMO στοχεύει όσον αφορά στις εκπομπές άνθρακα, να έχει επιτευχθεί πλήρης απανθρακοποίηση έως το έτος 2050, ενώ γενικά ως προς τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου που παράγονται από τη ναυτιλία, στοχεύει σε σταδιακή μείωσή τους σε επίπεδα άνω του 70% μέχρι και την πλήρη εξάλειψή τους ιδανικά, έως το έτος 2100. Οι υπογράφοντες των Poseidon Principles θα πρέπει κατά τη λήψη αποφάσεων χρηματοδότησης ναυτιλιακών εταιρειών, να λαμβάνουν πλέον υπόψιν τους περισσότερες παραμέτρους σχετικές με το περιβάλλον και να αξιολογούν κατά πόσον οι υποψήφιες δανειολήπτριες ναυτιλιακές εταιρείες ευθυγραμμίζονται με τους κλιματικούς στόχους του IMO, εάν δύνανται να βελτιώσουν την απόδοσή τους και εάν τα ζητηθέντα κεφάλαια θα αξιοποιηθούν σε επενδύσεις που θα επιτύχουν μείωση των εκπομπών άνθρακα που παράγει ο στόλος τους. Οι τέσσερις θεμελιώδεις Αρχές του Ποσειδώνα είναι: (1) η αξιολόγηση της κλιματικής ευθυγράμμισης, (2) η λογοδοσία, (3) η επιβολή και (4) η διαφάνεια. Το εγχείρημα φαίνεται ότι χαίρει αποδοχής από την αγορά και διαγράφει επεκτατική πορεία. Μάλιστα το 2021 τα Poseidon Principles επεκτάθηκαν και στον κλάδο των ναυτασφαλίσεων. Στην παρούσα εργασία αναλύονται οι Αρχές του Ποσειδώνα, εξετάζονται τα αποτελέσματα από την εφαρμογή τους μέχρι σήμερα, καθώς και οι επιπτώσεις που έχουν επιφέρει και αναμένεται να επιφέρουν στο μέλλον, σε επίπεδο οικονομικό, περιβαλλοντικό και κοινωνικό. The Poseidon Principles are a pioneering initiative, established on 18 June 2019 in New York, where the first 11 major banks with a total shipping portfolio exceeding $100 billion, signed up. The breakthrough is the fact that for the first time an initiative like this, links the banking sector, which has been traditionally granting loans to the shipping industry, with the rather ambitious goals of the International Maritime Organization for climate alignment. IMO aims, in terms of carbon emissions, to achieve complete decarbonization by the year 2050, while in general, in terms of greenhouse gas emissions produced by shipping, aims to gradually reduce them to levels of more than 70% to ideally 100%, by the year 2100. Signatories of the Poseidon Principles should take into account environmental parameters they didn’ t consider before, while making lending decisions and assess whether prospective borrower shipping companies are aligned with the IMO's climate goals, if they have the ability to improve their performance, as well as whether the requested funds will be used in investments that will achieve a reduction of the carbon emissions produced by their fleet. The four fundamental Poseidon Principles are: (1) assessment of climate alignment, (2) accountability, (3) enforcement, and (4) transparency. The project seems to be well received by the market and is on an expansionary path. In fact, in 2021 the Poseidon Principles were extended to the marine insurance market. This paper analyzes the four aforementioned principles and examines their effects from their implementation to date, as well as the economic, environmental and social effects they are expected to bring about in the future.

Η πρόσφατη ειδησεογραφία βρίθει περιπτώσεων όπου μείζονες δασικές πυρκαγιές έπληξαν τουριστικούς προορισμούς προκαλώντας εκτεταμένες καταστροφές, γεγονός που βρίσκεται σε άμεση συνάρτηση με τη χωροθέτηση και επέκταση των τουριστικών υποδομών σε γειτνίαση με φυσικά οικοσυστήματα. Προσθέτοντας στην εξίσωση την αύξηση της έντασης και της συχνότητας των δασικών πυρκαγιών υπό την επίδραση της αλλαγής στο κλίμα και την υγειονομική κρίση του Covid-19, είναι εμφανές πως ο τουρισμός βρίσκεται ολοένα και συχνότερα σε καθεστώς κινδύνου από καταστροφές και κρίσεις διαφόρων ειδών. Η παρούσα εργασία επιχειρεί τη σύνδεση μεταξύ δασικών πυρκαγιών (ως καταστροφές κοινωνικό-φυσικής προέλευσης) και τουρισμού, μέσω μιας «ασυνήθιστης» προσέγγισης: της χρήσης δεδομένων υπηρεσιών βραχυχρόνιας μίσθωσης ακινήτων. Το θεωρητικό μέρος ξεκινά με τα βασικά χαρακτηριστικά και μεγέθη του τουριστικού συστήματος και παραθέτει την αλληλένδετη σχέση φυσικού περιβάλλοντος - τουρισμού. Αναλύει βασικές έννοιες περί φυσικών καταστροφών και το πως επιδεινώνονται με την μεταβολή στο παγκόσμιο κλίμα, διερευνώντας παράλληλα διάφορες πτυχές της συσχέτισής τους με τον τουρισμό, όπως ο ρόλος των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και η αντίληψη των φυσικών κινδύνων από τους ταξιδιώτες. Εν συνεχεία επικεντρώνεται στις δασικές πυρκαγιές και την αμφίδρομη αλληλεπίδρασή τους με το φαινόμενο του τουρισμού, ενώ ιδιαίτερη μνεία γίνεται στην πανδημία και τον μετασχηματισμό που επέφερε στο τουριστικό σύστημα. Συνεχίζει παραθέτοντας βασικά στοιχεία των υπηρεσιών βραχυχρόνιας μίσθωσης ακινήτων, που παρά την ευρύτατη εξάπλωσή τους εμπίπτουν στην κατηγορία του «άτυπου» τουρισμού, εξειδικεύοντας την συζήτηση στην πιο διαδομένη εξ αυτών, την Αirbnb, ενώ εξετάζει τη συμμετοχή τους στη διαχείριση των φυσικών καταστροφών. Στο ερευνητικό μέρος, μέσω δύο μελετών περίπτωσης σε διαφορετικές ηπείρους επιχειρείται η ποσοτική εκτίμηση των επιπτώσεων σημαντικών δασικών πυρκαγιών στον τουρισμό, όπως αποτυπώνεται σε παραμέτρους κρατήσεων της «άτυπης» τουριστικής βιομηχανίας. Χρησιμοποιώντας ως πηγή την AirDNA - ιδιωτικό πάροχο δεδομένων και στατιστικών αναλύσεων της βιομηχανίας των βραχυχρόνιων μισθώσεων - διερευνάται η εξέλιξη των τουριστικών κρατήσεων στις πληγείσες περιοχές, η σύγκρισή τους με περιοχές παρόμοιων χαρακτηριστικών που δεν επλήγησαν από τις πυρκαγιές (περιοχές ελέγχου), ακολουθούμενες από την κριτική εξέταση των εξαγόμενων της στατιστικής επεξεργασίας. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η εξέλιξη της τουριστικής ζήτησης επηρεάστηκε από πλήθος παραγόντων, μεταξύ αυτών και των δασικών πυρκαγιών, που σε συνδυασμό με τις εκάστοτε τοπικές ιδιαιτερότητες διαμορφώνουν το ξεχωριστό τουριστικό προφίλ κάθε περιοχής. Αναδείχτηκε δε, η πολυεπίπεδη διάρθρωση του τουριστικού συστήματος και η διαρκής αλληλεξάρτησή του με πλήθος τάσεων και παραγόντων, που εν τέλει αποτελούν πρόκληση για τη διατήρηση της βιωσιμότητάς του. Επιπρόσθετα, αποδείχτηκε η ανθεκτικότητα του τουρισμού σε καταστροφές και κρίσεις καθώς και η αξιοπιστία της χρήσης των στοιχείων των πλατφορμών βραχυχρόνιας μίσθωσης ακινήτων για ερευνητικούς σκοπούς. Incidents of major forest fires severely impacting tourist destinations, make headlines nowadays more frequently than ever before, reinforced by the continuing location and expansion of tourist infrastructure in proximity to natural ecosystems. Adding to the equation the increase in forest fire frequency and intensity under the influence of global climate change, as well as the impact of the Covid-19 health crisis, it becomes evident that tourism is frequently found under threat from natural disasters and crises of various kinds. The present thesis attempts to establish a connection between forest fires (as disasters of socio – natural origin) and tourism, through a rather unusual and novel approach: the use of short-term property rental service data. The theoretical part starts by describing the basic characteristics and dimensions of the tourism system, while setting out the interconnected nature of the tourism – natural environment nexus. Key concepts of natural disasters and the way in which they are intensified by the changing global climate are being analyzed, while exploring several aspects of their relation to tourism, such as the role of the mass media and travelers’ perceptions of natural hazards. It then focuses on forest fires and their two-way interaction with the tourism phenomenon, while distinctive reference is given to the pandemic and the transformation it has brought about in the tourism system. It goes on to present key elements of short-term rental service companies, which, despite their widespread use, fall into the category of “informal” tourism and examines their involvement in natural disaster management. Focus is set on Airbnb, proclaimed as the most popular platform of its kind, at a global scale. In the research part, two case studies of major forest fires in different continents are examined, through which it is attempted to quantify their effects on the tourism system, as illustrated by the values of specific booking parameters of the “informal” tourism industry. Using AirDNA - a private provider of data and analytics of the short-term rental industry - as a source of data, the study explores the trends of tourism bookings in the affected areas, compares them to areas of similar characteristics that were not affected by the fires (control areas) and critically examines the outputs of the statistical processing. The results indicated that forest fires are but one of many factors that influence the development of tourism demand and that the interaction between all relevant parameters with site specific characteristics, is what forms each regions distinctive tourism profile. The multi-level structure of the tourism system and its constant interdependence with several trends and factors, which pose a challenge to its sustainability, have been highlighted. Most importantly, tourism’s resilience to disasters and crises has been clearly demonstrated, along with the validity of short-term rental industry data for research purpose use.

Η παρούσα διπλωματική εργασία παρουσίαζει το New Green Deal, καθώς κι την ενεργειακή μετάβαση των λιμανιών σε μία νέα εποχή με απώτερο σκοπό τον εκσυγχρονισμό των λιμένων αλλά και την ενεργειακή απεξάρτηση τους από παραδοσιακές πηγές καυσίμων, οι οποίες ρυπαίνουν το περιβάλλον και προκαλούν οικολογικές καταστροφές σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα. Το New Green Deal βάζει στόχο την μείωση των ρύπων, την αλλαγή καυσίμων σε όλες των ειδών τις μεταφορές. (Λιμενικές, Αέρος και Στεριάς), αφού η Ευρωπαϊκή Ένωση μέσω των στρατηγικών της για την βιοποικιλότητα και το περιβάλλον, αναγκάζει όλα τα μέρη του συστήματος να εναρμονιστούν και να συνεργαστούν. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι ο λιμένας του Ρότερνταμ, του Αμστερνταμ και της Αμβέρσας. Ως προς την μελέτη περίπτωσης του λιμανιού της Ραφήνας, η έρευνα έχει πραγματοποιηθεί μέσω ερωτηματολογίου που μας παραχώρησε το Εργαστήριο Ολοκληρωμένης Λιμενικής Διαχείρισης, στο οποίο προσμετρούνται όλοι οι παράγοντες για την αναβάθμιση αυτού σε σχέση με τις Λιμενικές υπηρεσίες του, τους εργαζόμενους του, αλλά και την περιβαλλοντική διαχείριση των θαλασσίων και ξηρών περιοχών του λιμένα. This master thesis presents the New Green Deal, as well as the energy transition of the ports to a new era with the ultimate goal of modernizing the ports and their energy independence from traditional fuel sources, which pollute the environment and cause ecological disasters in the long term horizon. The New Green Deal aims to reduce pollution, change fuels in all types of transport. (Ports, Air and Land), since the European Union, through its strategies for biodiversity and the environment, forces all parts of the system to harmonize and cooperate. Typical examples are the port of Rotterdam, Amsterdam, and Antwerp. Regarding the case study of the port of Rafina, the research has been carried out through a questionnaire provided to us by the Laboratory of Integrated Port Management, in which all the factors for upgrading it in relation to its port services, its employees, but also the environmental management of the sea and dry areas of the port.

Τα τελευταία χρόνια, με την ανάπτυξη των αεροπορικών συνδέσεων και το ευρύτερο οικονομικό πλαίσιο που οδήγησαν στην αυξητική τάση των ανθρώπων να κάνουν ταξίδια αναψυχής, θεωρείται επιβεβλημένη ανάγκη η χάραξη νέων στρατηγικών και η αναδιάρθρωση των ήδη ανεπτυγμένων μηχανισμών με στόχο την βιώσιμη Τουριστική Ανάπτυξη και προβολή. Αυτές οι δράσεις επιδιώκουν την ενεργοποίηση του συνόλου των πόρων μιας περιοχής μέσα από ένα δίκτυο εμπλεκομένων φορέων, που σκοπό έχουν να προβάλουν τα τοπικά στοιχεία και να εμπλέξουν την τοπική κοινωνία σε δράσεις που θα οδηγήσουν σε συνθήκες περαιτέρω ανάπτυξης σε ένα πλαίσιο βιωσιμότητας. Ο σκοπός της παρούσας έρευνας είναι να διερευνήσει τα εξής ζητήματα στην περιφέρεια του Δήμου Χανίων: • Τον επαναπροσδιορισμό του Τουριστικού προϊόντος του Δήμου Χανίων • Την χάραξη νέων και πιο σύγχρονων στρατηγικών ανάπτυξης • Την βιωσιμότητα του Τουριστικού προϊόντος του Δήμου Χανίων Η έρευνα αυτή προσπαθεί να αποτυπώσει και να διασαφηνίσει τις κατευθύνσεις και τις δράσεις των τοπικών φορέων του Δ. Χανίων, προκειμένου να διατηρήσουν και να εξελίξουν τον τουρισμό ώστε να είναι βιώσιμος και να χαρακτηρίζεται από αειφορία. Λαμβάνοντας υπόψιν ότι η σαφέστερη απεικόνιση μιας υφιστάμενης κατάστασης ορίζει τις προοπτικές βελτίωσής της, η παρούσα μελέτη δεν αποσκοπεί πρωτίστως στη διατύπωση προτάσεων αλλά κυρίως στην ανάδυση αυτών μέσα από μια, όσο το δυνατόν γίνεται, πιο αντικειμενική αποτύπωση της πραγματικότητας. Η συλλογή δεδομένων έγινε με τη μέθοδο των ημί-δομημένων συνεντεύξεων και οι συμμετέχοντες ήταν έξι επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στο χώρο του τουρισμού και εκπρόσωποι τεσσάρων βασικών εμπλεκομένων φορέων στην τουριστική ανάπτυξη του Δήμου Χανίων. Από τους συμμετέχοντες επιχειρηματίες, τέσσερις ασχολούνται με τον Ξενοδοχειακό τομέα, ένας με επιχείρηση ιδιωτικών μεταφορών και ένας με τον τομέα της εστίασης. Οι τέσσερις εμπλεκόμενοι φορείς στην έρευνα ήταν: • Ο Δήμος Χανιών • Η Ένωση Ξενοδόχων Νομού Χανίων • Το Επιμελητήριο Χανίων • Ο Ελληνικός Οργανισμός Τουρισμού Στην περιοχή της έρευνας, ζητούμενο αποτελεί τόσο η περαιτέρω ανάπτυξη του Τουρισμού σε έναν ορίζοντα βιωσιμότητας όσο και η επιμήκυνση της Τουριστικής περιόδου. Τα δύο αυτά ζητούμενα, αποτελούν προσδοκία και μέλημα τόσο των επιχειρηματιών όσο και των Τοπικών Φορέων τα τελευταία χρόνια και κρίνονται ιδιαίτερα σημαντικά λόγω της μεγάλης συμμετοχής της κοινωνίας και της εξάρτησης των πολιτών από την δραστηριότητα του τουρισμού. Λόγω της μεγάλης και ποικίλης εμπλοκής ετερογενών φορέων στον τουρισμό προκύπτουν ζητήματα συνεννόησης και κοινού σχεδιασμού. Ο όρος της βιωσιμότητας έχει διαφορετικές αναγνώσεις από τον κάθε εμπλεκόμενο και τις περισσότερες φορές προκύπτουν αντικρουόμενα συμφέροντα. Η περιοχή της έρευνας, όντας χαρακτηρισμένη ως τουριστική, έχει αρκετά από τα εργαλεία αυτά που διευκολύνουν το σχεδιασμό μιας κοινής στρατηγικής για την περαιτέρω ανάπτυξη του τοπικού τουριστικού προϊόντος. Σε γενική ομολογία το τοπικό τουριστικό προϊόν έχει έντονη δυναμικότητα λόγω της ύπαρξης πολλών και έντονων διαφοροποιήσεων, που όμως με τον κατάλληλο προγραμματισμό μπορούν να δώσουν μεγάλη ώθηση στον τομέα του τουρισμού. Ωστόσο, ο τομέας του σχεδιασμού χαρακτηρίζεται από πολυπλοκότητα και πολυδιάσπαση και έλλειψη συντονισμού φορέων και επιχειρήσεων προς την κατεύθυνση της κοινής στρατηγικής για την ανάπτυξη του τουριστικού κλάδου. In recent years, with the development of air links and the wider economic context that led to the increasing trend of people to make leisure trips, it is considered essential to define new strategies and restructure already developed mechanisms aimed at sustainable tourism development and promotion. These actions seek to mobilize all the resources of a region through a network of stakeholders, which aim to promote local elements and engage the local community in actions that will lead to conditions of further development in a sustainability framework. The purpose of this research is to explore the following issues in the Municipality of Chania: • The redefinition of the tourist product of the Municipality of Chania • The development of new and more modern development strategies • The sustainability of the tourist product of the Municipality of Chania This research tries to capture and clarify the guidelines and actions of local actors in Chania Municipality, in order to maintain and develop tourism to be sustainable and to characterized by sustainability. Considering that the clearer depiction of an existing situation determines the prospects for its improvement, this research is not primarily aimed at making proposals but mainly at their emergence through a more objective reflection of reality as possible The data collection was done by the method of semi-structured interviews and the participants were six entrepreneurs active in tourism and representatives of four key stakeholders in the tourism development of the Municipality of Chania. Of the participating entrepreneurs, four are involved in the hotel sector, one with a private transport company and one with the catering sector. The four actors involved in the survey were: • The Municipality of Chania • The Association of Hoteliers of Chania • The Chamber of Chania • The Greek Organization of Tourism In the area of research, it is important to develop tourism further in a sustainability horizon and to extend the tourist season. These two issues are the expectation and concern of both entrepreneurs and Local Authorities in recent years and are especially important due to the high participation of society and the dependence of citizens on tourism activity. Due to the wide and varied involvement of heterogeneous stakeholders in tourism, issues of consultation and common planning arise. The condition of sustainability has different readings from each involved and most often conflicts of interest arise. The area of research, which is characterized as a tourist area, has several of these tools which facilitate the design of a common strategy for the further development of the local tourist product. The local tourist product has a strong potential due to the existence of many and intense differentiations, but with proper planning can give a great boost to the tourism sector. However, the design sector is characterized by complexity and complexity and lack of coordination between institutions and businesses with regard to the common strategy for the development of the tourism sector.

Τα τελευταία χρόνια, η κλιματική αλλαγή στρέφει όλο και περισσότερους ανθρώπους προς εύρεση ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές ώστε να απαλλαγούνε από πηγές, όπως η καύση πετρελαίου, οι οποίες είναι βλαβερές προς το περιβάλλον. Πολλοί καταναλωτές έχουν στραφεί προς την ιδιωτική παραγωγή ενέργεια, για παράδειγμα μέσω φωτοβολταϊκών στην ταράτσα τους, και το οποίο οδηγεί στην ανάγκη για τοπικές αγορές ενέργειας. Παράλληλα, την τελευταία δεκαετία, παρατηρείται η ραγδαία ανάπτυξη στις αποκεντρωμένων τεχνολογιών οι οποίες χρησιμοποιούνται για ασφαλείς και γρήγορες συναλλαγές. Στόχος της παρούσας εργασίας είναι να προτείνει ένα ασφαλές δίκτυο μέσω του οποίου οι ιδιοκτήτες ανανεώσιμων πηγών θα μπορούν να πουλάνε την περίσσια ενέργεια παράγουνε σε αυτούς που θέλουν να την αγοράσουν, γρήγορα, αποτελεσματικά και χωρίς την παρουσία εταιρείας που παίζει τον ρόλο μεσάζοντα. Για την υλοποίηση του δικτύου θα χρησιμοποιηθεί το Hyperledger Fabric, στο οποίο θα δημιουργηθούν τρία έξυπνα συμβόλαια μέσω τα οποία ο χρήστης θα μπορεί να βγάλει σε δημοπρασία την περίσσεια ενέργεια του ή να αγοράσει ενέργεια από κάποιον παραγωγό During the last years, climate change is causing more people to shift to renewable energy to get rid of sources, such as oil burning, which is harmful to the environment. Many consumers have turned to private energy production, for example through photovoltaics on their roofs, which leads to the need for local energy markets. At the same time, the last decade we have seen rapid growth in decentralized technologies for secure and fast transactions. The goal of this dissertation is to propose a secure network through which the owners of renewable sources will be able to sell the excess energy they produce to those who want to buy it, quickly, efficiently and without the presence of a company that plays the role of the intermediary. Hyperledger Fabric will be used for the implementation of the network, in which three smart contracts will be created through which the user will be able to sell his excess energy to an auction or buy energy from a producer. Σε συνεργασία με: Λογιστικής και Χρηματοοικονομικής (Πανεπιστήμιο Μακεδονίας)

Η παρούσα μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία ασχολείται με τα φωτοβολταϊκά στοιχεία επί του κτηριακού κελύφους (BIPVs) και τη συνεργασία τους με τον τοίχο μάζας, ο οποίος αποτελεί ένα παθητικό σύστημα έμμεσου ηλιακού κέρδους. Τα BIPVs προσφέρουν ορισμένα σημαντικά πλεονεκτήματα για την παραγωγή ανανεώσιμης ηλεκτρικής ενέργειας. Μερικά από αυτά είναι η μη απαίτηση μεγάλων εκτάσεων γης, το χαμηλό κόστος εγκατάστασης και σύνδεσης με το δίκτυο ηλεκτροδότησης και η δυνατότητα κατανάλωσης στο σημείο παραγωγής, μειώνοντας τις απώλειες μεταφοράς της ενέργειας. Με αυτά τα δεδομένα, η ΕΕ, μέσω του προγράμματος REPowerEU, έχει δώσει προτεραιότητα στην εγκατάσταση φωτοβολταϊκών συστημάτων στα κτήρια, ενώ σε όλο τον κόσμο τα BIPVs θεωρείται ότι έχουν σημαντικές προοπτικές. Στον αντίποδα, έχει παρατηρηθεί ότι η λειτουργία των BIPVs συνεπάγεται την ανάπτυξη υψηλών θερμοκρασιών στα κτήρια, με δυσμενείς συνέπειες τόσο στην κατανάλωση ενέργειας για ψύξη και στη θερμική άνεση, όσο και στην ενεργειακή απόδοση των φωτοβολταϊκών. Παράλληλα, τα BIPVs αυξάνουν το ανθρακικό αποτύπωμα των κτηρίων και υποβαθμίζουν το δομημένο περιβάλλον, συνεπικουρούντος του φαινομένου της αστικής θερμικής νησίδας και της κλιματικής αλλαγής. Με σκοπό την κατά το δυνατό βέλτιστη αξιοποίηση της ηλιακής ενέργειας για την κάλυψη των αναγκών των κτηρίων, στην πορεία προς την απανθρακοποίηση του κτηριακού τομέα, έχει προταθεί η συνεργασία φωτοβολταϊκών στοιχείων και τοίχου μάζας. Στόχος αυτής της συνεργασίας είναι αποτελεσματική απαγωγή της παραγόμενης από τα φωτοβολταϊκά θερμότητας και η αξιοποίησή της για τη θέρμανση του κτηρίου, συμβάλλοντας στη βελτίωση της περιβαλλοντικής του απόδοσης. Σε αυτή την εργασία, λαμβάνει χώρα μία παραμετρική ανάλυση τοίχου μάζας με αδιαφανή φωτοβολταϊκά πανέλα. Μέσω δυναμικής ενεργειακής προσομοίωσης με το λογισμικό EnergyPlus, αποτιμάται η συνεισφορά του συστήματος στην ενεργειακή συμπεριφορά των κτηρίων, συγκριτικά με τις λύσεις των επί της όψης αναρτημένων φωτοβολταϊκών πανέλων και του συμβατικού τοίχου μάζας. Στις παραμέτρους ανάλυσης περιλαμβάνεται το ποσοστό κάλυψης του συλλέκτη του τοίχου μάζας με αδιαφανή πανέλα, το πάχος του, ο τύπος του υαλοπίνακα και η θερμομονωτική του προστασία. Επίσης, εξετάζονται δύο τύποι κτηρίων, ήτοι κτήριο κατοικίας και κτήριο γραφείων, σε τρείς κλιματικές ζώνες της Ευρώπης (μεσογειακό, ηπειρωτικό και ωκεάνιο κλίμα). Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι ο τοίχος μάζας με αδιαφανή φωτοβολταϊκά, τα οποία καλύπτουν το 33% του συλλέκτη του, μπορεί να προσφέρει θερμότητα στο κτήριο, σε όλες τις κλιματικές ζώνες. Με τη χρήση κινητής θερμομόνωσης, η θερμική του απόδοση είναι παραπλήσια αυτής του απλού τοίχου μάζας, ενώ το σύστημα δεν αυξάνει σημαντικά τις ανάγκες για ψύξη. Όταν η κάλυψη με πανέλα είναι πλήρης, το σύστημα δεν προσφέρει θερμότητα στο κτήριο. Τέλος, η απόδοση των φωτοβολταϊκών επί του συλλέκτη του τοίχου μάζας είναι ελαφρώς μικρότερη, σε σχέση με τα αναρτημένα φωτοβολταϊκά This postgraduate thesis is concerned with building integrated photovoltaics (BIPVs) and their collaboration with a massive wall, which is a passive system of indirect solar gain. BIPVs provide significant benefits for renewable electricity generation. Some of these benefits include not requiring a large amount of land, low installation and grid connection costs, and the ability to consume at the point of generation, reducing energy transmission losses. So, the EU has prioritized the installation of PV systems in buildings through the REPowerEU program, while BIPVs are considered to have significant potential around the world. On the contrary, the operation of BIPVs has been observed to cause the emergence of high temperatures in buildings, which has a negative impact on both cooling energy consumption and thermal comfort, as well as the energy efficiency of PVs. Simultaneously, BIPVs increase buildings' carbon footprint and degrade the built environment, given the urban heat island effect and climate change. A collaboration of PVs and a massive wall has been proposed to optimize the use of solar energy to meet the energy needs of buildings on the way to the decarbonization of the building sector. The PV-massive wall system is deployed to efficiently collect the heat generated by the PV panels and use it to heat the building. Thereby, it can improve its environmental performance. In this thesis, a parametric analysis of a massive wall with blind PV panels takes place. Through dynamic energy simulation with EnergyPlus software, the system’s contribution to the building's energy performance is evaluated and compared to the solutions of façade-integrated PVs and a conventional massive wall. The analysis parameters include the covering rate of the massive wall’s collector with blind PVs, the wall’s width, the type of glass, and the thermal insulation. Furthermore, two types of buildings, namely residential and office buildings, are considered in three climate zones of Europe (mediterranean, continental, and oceanic). The results indicate that the massive wall with blind PVs, which cover 33% of its collector, can heat the building in all climate zones. By using movable thermal insulation, the system’s thermal efficiency seems to be similar to that of a conventional massive wall, while it does not significantly increase the cooling needs. When the covering rate is 100%, the system cannot provide useful heat to the building. Finally, the PV-massive wall electric generation efficiency is slightly lower than that of the façade-integrated PVs.

H ���������������������� �������������� �������������������������� ���� �������� ������ ���������������������� ������ �������������� ������������������ (Big Data) ������ ������ ���������������� ���������� �������� ���������������� ������ ���������������������� ������ ���������������������������� ������ ������ ������������������ ������ ������������������������ ������ ��������������������������. �� ���������������������� ������ ������ ���� 2015 ������ ������ ������������������ ������������ �������������� 17 �������������� ���������������� ������������������ ������ ������ ������������������ ������������, �������� �������� ���� ���������� �������� �� ���������� ������ ���� ����������, ���������� ���������������� ������������ ������������ �� ������������ ���������������������� ������ �� ������������������ ������ ���������������������� ������ ������������������������ �������������������� ������ �������������������� �������� ������ ��������������. �� ���������������� ������ ���������������������� ������ ����������������������������, ���� ������ ������ �������������� ������������ ������������������������ ����������������, ���������������� ������ ������ ������ ������ ������������������������ ������������������������ ������ ���� ���� �������� ������������. ��������������������, ���� ������������������ ������ �������� ���������������� ������������������ ���������� ������������������ ������ ���������������������� ���� ������ ������������������ ������������ ������ �������� ������ ���������������������� ������������������������ ������ �������������������� ���������������������� ������������������ �������������� ���� ���������������������� �������� �������������� �������������� ������������������������. ���� ���������������� �������� ���� ���� ���������� �������� �������������� �������������� ������������ ������������������������ ������ �������� ������������ ������������������ ������ ����������������������, ������ ������������������ ���������������� ���� �������������������� ������������������ ���������������� ������ �������������������� ��������������. ������������ ������ �������������������������� ������������������������ ���������������� ���������������� �� �������������������� ������ �������������� ������������������ ������ ���������������� ������ ������������������ ������ ������ ������������������ ������������ ������ ������ ���������������������������� ������ ������������, ������������������������ ���� ������������ ����������������. ���� �������������������� �������������� ������ �������������������������� ���������� ������ �������� ������ ������������ �������������� ������������������ �������� ������ ������������������������ ������������������ ������ ���������������������������������� ���������������� ������ ���������������� �������������������� ������ �������������������� �������������� ���� �������������� ���������������� ����������������. �� ������������������ ������ �������������� �������������������������������� ���� ���������������������� ���������� ���������������������������� ������ �������������������������� ������������������������. ������������������������, ���������������������� �������������� ������������ ������������������ ���� ������������ ������������������ ���������������������� �������������������������� ������ ���������������� �������������������� �� ������ ������������������������������ ������������������ ������ ��������������������. ���� ������ ������������������ ���������������������� ������ ���������������������� �������� �������������������������� ������������������������, ������������������ ������ ���������������� ������ ���� ���������� ������������������, ������������������ ������ ���������������������� �������������������� ���� �������������� ���������������� ������ ���� �������������������� ������������. ������ ���� ������������ ������������������������ ������ ���� ������������������, ������������������ ������ ���������������� �� �������������������� ���������������� ������ ���������������� ������ �������������������� �������������������� ������ ������ ������������������ ������������, �������� ������������ ������ �� �������������������� ������������������������������ �������������������������� ������������������ ������ ������������������ ������ ���������������� ���������� This post graduate thesis deals with the issue of the use of Big Data the assessment of urban resilience to climate change and in improving the sustainability of the urban environment. The Conference of UNRIC in 2015 set 17 goals for sustainable development and targets for climate change, one of which was climate action, as a major issue is the need for preparedness and maintaining the organizational and operational balance of systems to risk. Implementing the resilience strategy, although there is no precise conceptual basis, is one of the most common approaches to this issue. At the same time, huge amounts of data related to climate change have been generated in recent years, while the ability to group multiple heterogeneous data leads to the development of several climate-related simulation models. These data in turn extract useful spatial results for the sustainability of urban areas under consideration, while also providing the ability to predict various risks due to climate change. The aim of this thesis is to examine the relationship of climate change risks and urban resilience assessment, by utilizing Big Data. The research question deals with the value of using Big Data through GIS and other software, as well algorithms for climate change mitigation issues in extreme weather conditions. The research is carried out in a combined way of diagrams and cartographic backgrounds. Large databases are collected which have geographical coordinates of the weather phenomena or the environmental element under consideration. With the proper processing that can be done through computer programs, new data are exported in the form of points, linear or polygonal surfaces on a digital background and new maps are created. From the spatial results that will emerge, it is possible to examine the most affected areas by climate change, as well as the possibility of visualized results for assessing the vulnerability of those areas

Η «πράσινη» ναυτιλία (green shipping), όπως έχει εξελιχθεί μέχρι σήμερα και όπως κυρίως αναμένεται να επηρεάσει την παγκόσμια ναυτιλιακή βιομηχανία τα αμέσως επερχόμενα χρόνια, αποτελεί την νέα μεγάλη πρόκληση του χώρου αλλά και την εξαργύρωση της διαχρονικής οφειλής της ναυτιλίας στο περιβάλλον (θάλασσα, ατμόσφαιρα, παράλια), το οποίο την φιλοξενεί και το επιβαρύνει. Η εργασία αυτή, η οποία επιχειρεί να εξετάσει την πορεία της πράσινης ναυτιλίας μέχρι σήμερα και να αξιολογήσει τις επιπτώσεις της, αναπτύσσεται σε πέντε κεφάλαια. Στην διαμόρφωσή της έχουν ληφθεί υπ’ όψιν όλες οι εξελίξεις του χώρου μέχρι και μερικές ημέρες πριν την υποβολή της. Το πρώτο κεφάλαιο (Σύντομη ιστορική αναδρομή και ορισμοί) εξετάζει την διαχρονική εξέλιξη, έστω και κάπως σπασμωδική μέχρι τώρα, των αρχών και πρακτικών της και επιχειρεί να ορίσει το πεδίο εφαρμογής της, το οποίο φαίνεται να περιλαμβάνει τα πάντα, δηλαδή τόσο τον σχεδιασμό όσο και την λειτουργία των πλοίων. Το δεύτερο κεφάλαιο (Σύγχρονες εξελίξεις) περιγράφει εν συντομία την μεγάλη και επιταχυνόμενη πρόοδο των τελευταίων ετών, ιδίως μετά την Συμφωνία του Παρισιού για την Κλιματική Αλλαγή, την ανεπιφύλακτη συμμετοχή των μεγάλων εταιρειών στην προσπάθεια αυτή, αλλά και την εξαιρετικά γρήγορη διάχυση του σχετικού προβληματισμού σε κάθε σχετική δραστηριότητα με καθημερινές σχεδόν «θετικές» εξελίξεις και αναφορές. Το τρίτο κεφάλαιο (Η σχέση ναυτιλίας – περιβάλλοντος) επιχειρεί να στοιχειοθετήσει την ιδιότυπη αυτή διαχρονική σχέση, να αναδείξει το αναπόφευκτο της συμμετοχής και της ναυτιλίας στην παγκόσμια προσπάθεια για τον περιορισμό της αυξανόμενης θερμοκρασίας του πλανήτη, αλλά και να περιγράψει κάποιες αναληφθείσες ήδη πρωτοβουλίες προς την κατεύθυνση αυτή. Το τέταρτο κεφάλαιο (Νομοθετικές ρυθμίσεις και επεμβάσεις) εξετάζει την κατάσταση από πλευράς θεσμικού πλαισίου, αφού στην δράση αυτή η ναυτιλία παρουσιάζει μία σχεδόν συστηματική καθυστέρηση και δυσπραγία στην λήψη και κυρίως στην δεσμευτική ενεργοποίηση των αποφάσεων και να αναδείξει τις δυσκολίες για την λήψη τους. Στο πέμπτο κεφάλαιο (Επιπτώσεις) επιχειρείται μία ανάλυση των πάσης φύσεως επιπτώσεων από την εισαγωγή της πράσινης ναυτιλίας (θεσμικές, τεχνολογικές, οικονομικές, περιβαλλοντικές, διαχειριστικές). Τέλος, στο κεφάλαιο των «Συμπερασμάτων» αξιολογούνται όλα όσα έχουν ήδη αναφερθεί στα προηγούμενα κεφάλαια και τεκμαίρεται η αναγκαιότητα της στροφής της παγκόσμιας ναυτιλίας προς την «πράσινη» εκδοχή της, με ότι αυτό σημαίνει, αφού η προοπτική αυτή αποτελεί απαίτηση της κοινωνίας, αλλά και υποχρέωση της ίδιας της ναυτιλιακής οικογένειας. Green shipping is a relatively new phenomenon but will have a major influence on the maritime world in the coming years. It will perhaps be the greatest challenge for the industry and must compensate for the damage done to the environment over many, many years. This study contains five chapters and attempts to analyze and evaluate the consequences of green shipping. The first chapter (Brief historical retrospective and definitions) deals with the principles of the up until now, slow evolution of green shipping. It tries to define its scope, which covers almost everything to do with the design and operation of a ship. Chapter two (Current evolution) covers the progress of green shipping in recent years. Such progress has accelerated following the signing of the Paris Agreement on climate change together with its very fast diffusion in all fields with positive news and reports. The third chapter (The relationship between maritime commerce and the environment) attempts to provide the framework for this strange long term relationship and to prove the inevitable necessity for the maritime industry to participate in the global effort to limit planet warming. It describes certain initiatives already undertaken in this direction. Chapter four (Legislation and regulation) examines the existing legislative framework. It describes the difficulties in the decision making process due to delays anticipated by the relevant institutions involved in committing to and subsequently activating an agreement. The fifth chapter (Consequences) analyzes and evaluates the impact green shipping will have on the commercial maritime world. It covers the long term consequences on the legal, technological, economic, environmental and managerial aspects of shipping. Lastly, the concluding paragraph considers all of the above mentioned issues and presents the case for the maritime industry to urgently accept the clear message from society in general to adopt green shipping without further delay.

Στην παρούσα μεταπτυχιακή διατριβή πραγματοποιήθηκε αποτίμηση των ενεργειακών εισροών και εκροών σε καλλιέργειες ρυζιού, ποικιλιών Luna και Ronaldo, της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας και συγκεκριμένα των περιοχών του δήμου Δέλτα Θεσσαλονίκης και της ευρύτερης περιοχής του Προβατά Σερρών. Σκοπός της εργασίας ήταν η ανάδειξη πιθανών διαφορών των δύο περιοχών και των δύο ποικιλιών ρυζιού που μελετήθηκαν (ποικιλίες Luna και Ronaldo), σε δείκτες όπως η παραγωγικότητα και οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου κατά τη διάρκεια της καλλιέργειας. Η επιλογή των παραγωγών για την έρευνα στις δύο περιοχές έγινε με αναλογική στρωματοποιημένη τυχαία δειγματοληψία. Ακολούθησαν προσωπικές συνεντεύξεις για τη συμπλήρωση των πληροφοριακών δελτίων, με ερωτήσεις που αφορούσαν όλα τα στάδια και τις λεπτομέρειες της καλλιεργητικής διαδικασίας. Στη συνέχεια συλλέχθηκαν δείγματα ρυζιού από τα αγροτεμάχια των παραγωγών και αναλύθηκαν στο εργαστήριο για τον προσδιορισμό της ενέργειας που περιείχαν. Συνολικά, συμμετείχαν στην έρευνα 32 αγροτεμάχια (8 με ποικιλία Ronaldo και 8 με ποικιλία Luna από την κάθε μία περιοχή). Για την ενεργειακή ανάλυση ελήφθησαν υπόψη όλοι οι συντελεστές παραγωγής, καθώς και το τελικό προϊόν, μεταφρασμένα σε μονάδες ενέργειας και έγινε αποτίμηση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και του ανθρακικού αποτυπώματος. Από τα αποτελέσματα προέκυψε ότι δεν υπήρχαν διαφορές μεταξύ των δύο υπό εξέταση ποικιλιών, αλλά υπήρχε διαφορά μεταξύ των ποσοτήτων συντελεστών παραγωγής και των εκροών μεταξύ των δύο περιοχών. Οι συντελεστές παραγωγής με τη μεγαλύτερη συμβολή στην κατανάλωση ενέργειας ήταν τα καύσιμα και τα λιπάσματα σε ποσοστό περίπου 70%, ενώ ακολουθούσε η χρήση μηχανημάτων και η άρδευση. Η παραγωγικότητα των εξεταζόμενων συστημάτων δε διέφερε σημαντικά. Επίσης, μεταξύ των δεικτών ανθρακικού αποτυπώματος δεν υπήρξαν σημαντικές διαφορές, τόσο σε επίπεδο ποικιλίας, όσο και σε επίπεδο περιοχής. Η συσχέτιση όμως μεταξύ των δεικτών παραγωγικότητας και ανθρακικού αποτυπώματος ήταν πάρα πολύ ισχυρή και αρνητική (r= -0,927 έως r= -0,902, μεταξύ των εξεταζόμενων συστημάτων). Συνολικά, οι τιμές του ανθρακικού και υδατικού αποτυπώματος δε διέφεραν ιδιαίτερα μεταξύ των δύο ποικιλιών και ήταν 3,6 και 1,064 kg CO2eq kg-1 αντίστοιχα, για την περιοχή του Προβατά και 4 και 0,77 m3 kg-1 αντίστοιχα, για το δήμο Δέλτα. Καθίσταται σημαντική η υιοθέτηση καλλιεργητικού πλάνου με μικρότερη ποσότητα εισροών από καύσιμα και λιπάσματα, αλλά και η μελέτη νέων ποικιλιών, οι οποίες θα εμφανίζουν μεγαλύτερη προσαρμοστικότητα και θα συμβάλλουν στον περιορισμό του ανθρακικού και υδατικού αποτυπώματος που προέρχεται από τη γεωργία, στο πλαίσιο της κλιματικής αλλαγής. In the present Master thesis, an evaluation of energy inputs and outputs was carried out on rice farms with Luna and Ronaldo varieties, in the Region of Central Macedonia and specifically in the areas of the Municipality of Delta, Thessaloniki and the wider area of Provatas, Serres. The purpose of this study was to highlight possible differences between the two regions and the two varieties studied (varieties Luna and Ronaldo), in indicators such as productivity and greenhouse gas emissions during cultivation. The selection of producers for the research in the two areas was done by proportional stratified random sampling. Personal interviews followed to complete the newsletters, with questions concerning all the stages and details of the cultivation process. Rice samples were collected and analyzed in the laboratory in order to calculate the contained amount of energy. Thirty two plots participated in the survey (8 with Ronaldo variety and 8 with Luna variety from each area). For the energy analysis, all the factors of production were considered, as well as the final product transformed into energy units, and the greenhouse gas emissions and the carbon footprint were assessed. No differences were found between the two varieties, but there were differences between the two regions. The factors of production with the largest contribution to energy consumption were fuels and fertilizers (70%), followed by the use of machinery and irrigation. The productivity did not differ significantly. Carbon footprint did not differ between the varieties and between the areas. However, the correlation between the productivity indices and the carbon footprint was very strong and negative (r = -0.927 to r = -0.902, between the examined systems). Carbon and water footprint did not differ significantly between the two varieties and were 3,6 and 1,064 kg CO2eq kg-1 respectively, for the wider area of Provatas and 4 and 0,77 m3 kg-1 respectively, for the municipality of Delta, Thessaloniki. It is important to adopt a cultivation plan using less fuels and fertilizers and use more adaptable varieties to reduce the carbon and water footprint of agriculture, regarding climate change.