• Energy Research
• Open Access close
• Dutch; Flemish close
• Netherlands Research Portal close

Het idee van een biomassawerf (vorm van grondstoffenbank) sluit goed aan bij de rol en positie die Rova vervult in de afvalverwerkingsketen en het streven naar hoogwaardige recycling. In de regio IJssel Vecht zamelt Rova ca. 33.500 ton gft in, in de overige regio’s ca. 9.500 ton. Andere stromen die Rova op dit moment inzamelt bij gemeenten zijn grof tuinafval, bladafval, snoeihout en bermgras/slootmaaisel. In het rapport wordt ook stilgestaan bij de beschikbaarheid van agrarische residuen in de regio IJssel Vecht. Rova is als publieke dienstverlener actief voor de aangesloten gemeenten. Het bedrijf is een publieke tot semi-publieke organisatie. Dit betekent dat Rova de concurrentie met groenaannemers, fouragehandelaren of handelaren in houtsnippers zal moeten vermijden. De meeste kansen liggen dan ook op het gebied van residuen van landschapsbeheer, zoals takhout, berm- en natuurgras en riet. De volgende product markt combinaties worden als kansrijk geschouwd: Lokale houtsnippers voor lokale energie; Maaisel en loof voor energie en vezels; Riet voor energie en vezels.

Voor een aantal bostypen (met grove den, eik, beuk of douglas als hoofdsoort) in niet meer beheerde Nederlandse bosreservaten op wat rijkere zandgronden zijn op grond van twee opeenvolgende inventarisaties de bovengrondse biomassa en de koolstofvastlegging berekend, en vergeleken met beheerde bossen. Bij een ongestoorde bosontwikkeling neemt de koolstofvoorraad in de bovengrondse biomassa toe in de opeenvolgende successiefasen (van grove den naar beuk) en zal in het eindstadium van de ontwikkeling uitkomen op circa 150 ton C per ha

In dit onderzoek wordt ingegaan op de vraag hoe agrarische ondernemers zullen inspelen op toekomstige ontwikkelingen in de maatschappij. Hiervoor zijn agrarische ondernemers in vier verschillende regio’s geconfronteerd met twee uiteenlopende wereldbeelden. Het ene wereldbeeld vertegenwoordigt mondialisering, terwijl het andere wereldbeeld meer gericht is op de eigen regio. Agrarische ondernemers uit de regio’s Winterswijk, Land van Cuijk, Westland en het Hoge Land zijn tijdens een workshop meegenomen in één van de wereldbeelden. Daar is hen gevraagd hoe zij binnen dit wereldbeeld hun bedrijf en het gebied waarin zij wonen zien in het jaar 2030. Op basis van de resultaten van deze workshops kan worden geconcludeerd dat niet alleen het wereldbeeld bepalend is voor de toekomst van een agrarische onderneming, maar dat fysieke omstandigheden van het gebied, cultuur en mentaliteit en ondernemerschap in grote mate meespelen. Trefwoorden: duurzaamheid, agrarische ondernemingen, toekomstbeelden, scenario’s

De bouw van AlgaePARC, een proeffaciliteit voor het kweken van algen kan van start gaan. De Raad van Bestuur van Wageningen UR stemde in met het project, een gezamenlijk initiatief van de leerstoelgroep Bioprocestechnologie en Food and Biobased Research. De proeffaciliteit komt op een steenworp afstand van de campus in Wageningen

Bodemindicatoren voor duurzaam bodemgebruik in de veenweiden : ecosysteemdiensten van landbouw- en natuurpercelen in het veenweidegebied van Zuid-Holland, Noord-Holland en Utrecht. De veenweiden van West Nederland vormen een oud en uniek landschap, zowel wat betreft landbouw als biodiversiteit en natuur. Het organische karakter van de bodem onder dit gewaardeerde cultuurlandschap is echter zowel de kracht als de zwakte ervan. Door de ontwatering voor landbouwgebruik vindt netto afbraak van de bodemorganische stof plaats, met bijbehorende bodemdaling en emissie van broeikasgassen. Om met zo min mogelijk bodemdaling en emissie van broeikasgassen een zo goed mogelijke productie en diversiteit te halen zijn handvaten nodig die gericht zijn op enerzijds de ecosysteemdiensten die de veenweiden leveren en anderzijds de bodemkwaliteit die deze levering van ecosysteemdiensten mogelijk maakt.

De overheid streeft naar 10% duurzame energie in het jaar 2020. In dat kader heeft ook energie uit biomassa een plaats. Geteelde biomassa vormt echter een dure grondstof voor energieproducenten. Dit is een van de redenen dat geteelde biomassa niet op grote schaal wordt ingezet als brandstof. Gezocht wordt naar mogelijkheden om de geteelde biomassa goedkoper aan te bieden. Daarmee komt de optie 'energieteelt in combinatie met andere functies' in beeld. In dat kader is het concept 'energieteelt in bufferzones' nader uitgewerkt. In het voorliggende rapport zijn de mogelijkheden daartoe bekeken en is het draagvlak onder direct betrokkenen verkend.

De Nederlandse overheid kent forse ambities om biomassa uit natuur en landschap tot waarde te brengen. Het lectoraat richt haar onderzoek op een kosteneffectieve bestemming voor deze ‘groene biomassa’ waarbij vraagstukken omtrent oogst en logistiek worden bestudeerd. Samen met landschapsbeheerders, agrarische natuurverenigingen en terreineigenaren wordt gezocht naar een 'optimaal beheer': op het juiste moment laten vrijkomen van de juiste hoeveelheid biomassa in de gewenste kwaliteit, zónder dat daarmee de draagkracht van natuur en landschap wordt aangetast.

Voor duurzame gebiedsontwikkeling is een balans van planet, people, profit (3P) nodig. Daarvoor heeft men weging als rechtsvindingsmethodiek nodig. Daarbij zouden ecosysteemdiensten behulpzaam kunnen zijn. Deze kunnen leiden tot duurzame functiecombinaties in het buitengebied, wat dan weer duurzame gebiedsontwikkeling garandeert. Ontbreekt een van deze schakels, dan riskeert men planologische monoculturen en enkelvoudig ruimtegebruik. Momenteel ontbreekt weging als schakel. In het groene omgevingsrecht is de sectorale toetsing nog steeds het uitgangspunt.