Η παρούσα έρευνα εξετάζει ενδελεχώς τη δυνατότητα και τις συνέπειες διαφόρων στρατηγικών τιμολόγησης του άνθρακα στη βιομηχανία ναυτιλιακών μεταφορών, έναν τομέα που συμβάλλει σημαντικά στις παγκόσμιες εκπομπές CO2. Λαμβάνοντας υπόψη τη διεθνή φύση της ναυτιλίας, η ίδρυση ενός παγκοσμίως αναγνωρισμένου και συνεπούς μηχανισμού τιμολόγησης του άνθρακα αντιμετωπίζει πολλές προκλήσεις, αλλά προσφέρει και σημαντικές ευκαιρίες. Η εργασία πραγματεύεται το υφιστάμενο κανονιστικό πλαίσιο, πρόσφατα υιοθετημένους κανονισμούς και προτάσεις, καθώς και προοπτικούς οικονομικούς μηχανισμούς βασισμένους στην αγορά, παρέχοντας μια ανάλυση των μοναδικών τους χαρακτηριστικών και των αμοιβαίων διαφορών. Πραγματοποιείται μελέτη γύρω από το νεοεισαγόμενο Σύστημα Εμπορίας Εκπομπών της ΕΕ και τον κανονισμό FuelEU για τη ναυτιλία, που εφαρμόζονται και οι δύο από την ΕΕ – έναν κορυφαίο περιφερειακό νομοθέτη. Η έρευνα εξετάζει διάφορες διαστάσεις αυτών των μέτρων και τις επιπτώσεις στη ναυτιλιακή βιομηχανία, καθώς και την αναφορά στις εμπειρίες αυτών των μηχανισμών σε άλλους τομείς και γεωγραφικές δικαιοδοσίες. Περαιτέρω σκέψεις ανακύπτουν επίσης γύρω από τον καθορισμό των επιπέδων τιμολόγησης του άνθρακα, την ταυτοποίηση του ποιος επωμίζεται το κόστος και την κατανόηση της δημιουργίας νέων πηγών εσόδων. Τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι παρόλο που δεν υπάρχει καμία μοναδική λύση που να είναι εφαρμόσιμη παντού, ένας καλά δομημένος μηχανισμός τιμολόγησης του άνθρακα έχει τη δυνατότητα να μειώσει όχι μόνο τις εκπομπές αλλά και να παροτρύνει την τεχνολογική πρόοδο και την αποδοτικότητα εντός του ναυτιλιακού τομέα. Η έρευνα τονίζει την επιτακτική ανάγκη για διεθνή συνεργασία και αυστηρή ρύθμιση για να εγγυηθεί την αποτελεσματικότητα ενός τέτοιου σχεδίου. Συνεισφέροντας στην αναδυόμενη γνώση γύρω από το ρόλο των MBM στην παγκόσμια ναυτιλία, αυτή η έρευνα λειτουργεί ως πολύτιμος πόρος για διάφορους ενδιαφερόμενους στη ναυτιλιακή βιομηχανία. Βοηθά στην καλύτερη κατανόηση του δυναμικού διάφορων οικονομικών μέτρων για τη ναυτιλία και παρέχει καθοδήγηση για τη μετάβαση προς βιώσιμες στρατηγικές.